Poematycznie @2019

Kochałem Cię..Byłeś dla mnie wielkim człowiekiem Czy dalej Cię kocham...Tak proszę wróć! Nie mogę dalej bez Ciebie żyć Mój byt stoi w miejscu Jesteś blisko, a czuję jakbym już miał Cię nie ujrzeć Nie mów że te lata stracone są Możemy je odzyskać jeśli tylko tego chcesz Ktoś musi zrobić pierwszy krok Czy to będę Ja czy to będziesz Ty ? Lecz zastanów się czy dalej kochasz mnie    Czy dalej chcesz ze mną żyć Dość czasu spędziliśmy na toksycznych relacjach Naprawmy w nas to co złe W przestrzeni czasu który poszedł sobie Widzę nas razem szczęśliwych i uśmiechniętych Niczym za starych dobrych lat Wtedy nie ważne było słowo A ważny był niewielki mały gest Sam mówiłeś nie ważne jest to co mówisz a to co robisz Dlatego chcę pokazać: Jak bardzo kochałem Cię Jak bardzo Kocham Cię Jak bardzo tęsknię Jak bardzo Cierpię Jak bardzo chciałbym być przy Tobie  E.Reczyński

Kiedyś bylem cichy...bez emocji Bałem się świata i ludzi Każdy dzień był dla mnie problemem Musiałem się zmagać z codziennością pustego życia Wychodząc na ulicę widziałem ciemność Widziałem szare przerażające twarze Każdej minuty czułem coraz większy ból Zasnąłem... Budzę się w innym świecie, lecz na jak długo? Przez pewien czas było pięknie, kolorowo Lecz powoli me życie znowu okrywa szara mgła Nie chcę wracać do tamtych dni Czy kiedyś zatrzymam się? ... Tak aby czerń zamieniła się w światło kolorowego dnia ? E.Reczyński

Ile razy słyszałeś Kocham Cię? Potem przepraszam to jednak nie to ! I znowu siedzisz sam..Tak to smutne. Chciałbyś teraz go przytulić, szkoda że to niemożliwe Płaczesz wciąż mówisz że nikogo nie pokochasz tak jak Jego Czy to już Twoje ostatnie łzy? Tak to wszystko to ja..moje uczucia i emocje Wiecie?...znów mi się chce płakać lecz nie mam pojęcia dlaczego Czasem wieczorem mam ochotę zapalić i skoczyć Chciałbym powiedzieć że wszystko jest dobrze A wciąż jesteś w mym sercu a już nie mamy szans Moje serce jest złamane...Nie połamane na kilkaset kawałków Zdziwił byś się jako mocno mnie zraniłeś A ja mam już zbyt wiele blizn i nie chcę kolejnych Czy to normalne że patrząc w lustro chcę zabić w nim to co widzę ? Mam cholerną ochotę Cię przytulić Chociaż wiem że to niemożliwe Pozwól..chociaż ostatni jeden raz Życie jednak jest jedną wielką pustką. Nie jest ważne co mamy lecz kogo mamy E.Reczyński

Na nowo przeżywam to samo Stratę naprawdę bliskiej mi osoby Byłeś...i znowu wspomnę wszystkim! Lecz nie wiedziałeś co tracisz A straciłeś naprawdę wiele Niepotrzebne gierki sprowadziły Cię na koniec mego świata Wiele było..lecz nie ma nic Ty tylko stoisz w zastoju bycia Ja brnąłem dalej...znalazłem szczęście Nie płaczę..już brak mi łez Lepiej ukryć blizny które mieszczą się w mym środku Lepiej je leczyć....Żyć dalej Straciłem wszystko! Lecz zyskałem wiele E.Reczyński

Zapomniałem o tym co było Bo mam Ciebie, przywróciłeś memu życiu sens Proszę nie popełnij tego błędu co inni Co rano powiedz kocham I przytul mocno tak jakbyś to robił ostatni raz Dobrze wiesz że przed nami jeszcze długa droga Lecz kochanie zaufaj, powiedz że nie widzisz we mnie potwora Tylko zwykłego faceta którego (chyba?) kochasz Tak naprawdę ja wiem, czuje to że kochasz Lecz chciałbym to usłyszeć z twoich ust Czemu jestem aż tak pewny? Gdy leżysz obok mnie czuję Twoje ciepło i Twoją przyspieszoną akcję serca Gdy mnie całujesz czuję ile wkładasz do mych ust uczuć A gdy mnie przytulasz nie chcę się uwolnić ze splotu Twoich rąk Jesteś dla mnie wszystkim kochanie ! E.Reczyński

Byłem bardzo zły Pragnąłem pożegnać się Lecz pojawiłeś się Ty I zmieniło się wszystko Kocham Cię a Ty mnie Lecz boję się że znikniesz A na mym sercu pojawi się kolejna blizna Nie chcę znów widzieć ciemności Przyzwyczaiłem się do słońca Do twego dotyku Do smaku Twych ust Do zapachu Tego ciała Do całego Ciebie Jesteś wszystkim tym co mam Jesteś radością którą przywracasz mi Jesteś pięknem mojego dnia Jesteś Tym dla którego moje serce z kamienia zmiękło i otworzyło się na miłość Pozwól by tak zostało Pozwól mi być przy Tobie już na zawsze Pozwól mi kochać Pozwól by me życie było pełne słońca ...I wszystko obróciło się w proch E.Reczyński