47.Feniks z popiołów

-
Czas wyjść ze swojej samotni
Zacząć być znów człowiekiem pełnym optymizmu
Czy szum drzew może mi znów przynieść szczęście?
Czy to naprawdę koniec samotności?
Czy ostatni smutek był również ostatnim wylewem łez?

Minęły dwa lata
Czas nauczyć się na nowo żyć pełnią szczęścia
Lecz to tylko moje prawdziwe Ja może mi pomóc być tym kim zechcę

Nie wierzę już w sztucznie udawaną przyjaźń
Nie wierzę w fałszywe zawistne twarze
Wierzę tylko w Siebie
A wiarą w Siebie przezwyciężę swój strach i ból
To On równo przez dwa lata towarzyszył mi
W każdej godzinie, minucie sekundzie
Krzyczę i wyrzucam z Siebie to co złe

Odradzam się jak feniks z popiołów

Eryk Reczyński
@2019

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

48.Rana

-
Co rani najbardziej? Kiedy tracisz wiarę Wyglądam na silnego człowieka Lecz w głębi to ja jestem najsłabszy Mój najlepszy przyjaciel wydał wyrok Nie ma go już Czemu najbliżsi ranią najbardziej? Lecz trzeba biec dalej ze swoim bólem Wznoszę ręce do góry i proszę o deszcz Tylko on zmyje ze mnie to piętno Ugasi we mnie płomień cierpienia Chcę w całości znów oddać się komuś Chcę poczuć silne ramię miłości Zostawiony bez kontroli trzymam pistolet w ręku Czy mam go sobie przyłożyć do skroni Ta rana nie zaboli bardziej niż to co zrobiłeś Ty To co płynie w mych żyłach to tylko zatruta krew W niej pełno Ciebie Nie Ma Cię lecz jesteś Odpalam papierosa i się zastanawiam czy warto żyć Mej depresji nie wyleczy nic Nie pomożecie mi Jestem sam Eryk Reczyński @2019
Czytaj więcej

39.Powrót Psychozy

-
Płacz, ból, zgrzytanie zębów Czeluść, niebo, piekło Marzenia, rzeczywistość Jestem na końcu przepaści Nie wiem co czuję Nie wiem kim albo czym jestem Wraca psychoza Bezustannie do końca ze mną Chcę wykrzyczeć to na głos Czuję się źle Czuję się odarty z uczuć Czuję pustkę Piszę bo chcę stworzyć poemat Piszę bo to mi pomaga Piszę ale nie wiem co Piszę przelewam swój ból Dajcie mi szluga, zachrzęści mi w ustach Czy poczuję się lepiej...Skądże! Dajcie wody...Czy ugasi moje pragnienie? Na pewno nie...Pragnienia miłości nie ugasi nawet żadna troska Dajcie swoją przyjaźń lecz nawet ona nie zapełni pustki w sercu E.Reczyński
Czytaj więcej

38.Uratuj Mnie

-
Były dni w których czułem się zagubiony Wtedy chciałem Cię tylko pocałować Czułem się wtedy taki nieszczęśliwy Chciałem tylko przytulić Kazało mi to moje serce Nie było Cię..chciałem umrzeć Więc pocałuj mnie w mój blady policzek...Tęsknię Gdzie możesz być? Czy zjawisz się? Gdzie jesteś?...Ten co potrafi nadzieję mi dać? Gdzie jesteś?...Ten co potrafi uspokoić mnie? Wiem że kiedyś znów spotkamy się Na tym samym rozstaju dróg Zawsze będziesz w mym sercu Uratuj mnie E.Reczyński 
Czytaj więcej